Στο "μεθυσι" μου...14/10/2009

==========================================

Απέραντη μοναξιά και το κεφάλι μου βαρύ από ένα αλλόκοτο "μεθύσι".
Οι σκέψεις μου λαχανιασμένες κοντεύουν στο αδιέξοδο.
Άδειασε και απόψε η ψυχή μου, σαν ενα σιρόπι, πικρό, συνταγολογημένο.
Άραγε αύριο θα μαι καλά...
Το μούδιασμα μου χει απαλύνει τον πόνο, τόσο ώστε να μην τον ακούω.
Θέλω να κλείσω τα μάτια και να κοιμηθώ, σαν πεντάχρονο παιδί, δίχως έγνοιες.
Απέραντη μοναξιά και το κεφάλι μου βαρύ από ένα αλλόκοτο "μεθύσι" του χθες...
Άραγε αύριο θα μαι καλά"...


==========================================