==========================
Δικο μου το λαθος της μοναξιας
Δικο μου το λαθος της ερημιας
Μονος επελεξα να μεινω μονος
Το κλειδι εγω πεταξα της κλειδαριας
Κενο το δωματιο, αδειοι οι τοιχοι
Ουτε μια αχτιδα δεν μπαινει εδώ
Πορτες παραθυρα εχουν σφραγισει
Μονο δεν ξεχασα πως σ αγαπω
Με πόνο προσπάθησα να τα γκρεμισω
Παλια μου ζωη δεν σε εφερα πισω
Σε εσενα ευθυνες παντα θα δινω
Εσυ δεν σκεφτηκες τι θα απογινω
Αγριμι γεννηθηκα απο τον πόνο
Σε ζουγκλες μοναχα μπορω πια να ζω
Ανθρωπινα λαθη τωρα πληρωνω
Με ανθρωπινο πονο στο εξης θα τραφω
Δικο μου το λαθος να σ’ αγαπησω
Δικο μου το λαθος, δεν θελω να δω
Εως ποιο σημειο θα παραλυσω,
Ποτε επιτελους θα αρχισω να ζω.
========================
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου